Wydmy, których zróżnicowanie wysokościowe sięga do kilkudziesięciu metrów porośnięte są drzewostanem sosnowym, posadzonym jeszcze przed drugą wojną światową. Od wielu lat na terenie Puszczy prowadzone są badania naukowe związane z rozpoznaniem i ochroną walorów przyrodniczych oraz zmierzające do poprawy metod hodowli lasu i pozyskania drewna z maksymalnym uwzględnieniem uwarunkowań ekologicznych i ochrony przyrody. W czerwcu br. naukowcy z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz pracownicy Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej w Gorzowie badali zróżnicowanie struktury wysokościowej, grubościowej i miąższościowej drzew rosnących na wydmach. Prace polegały na mierzeniu parametrów taksacyjnych drzew rosnących na stoku i na szczycie jednej z najbardziej rozpoznawalnych wydm Puszczy Noteckiej – Wielkiej Sowie w Nadleśnictwie Międzychód .

Dzięki pomiarom satelitarnym punktów domiarowych oraz pomiarom busolowym drzew, spozycjonowano w Państwowym Układzie Współrzędnych Geodezyjnych 1992 drzewa, tworząc w ten sposób warstwę punktów. Wykorzystując numeryczny model terenu, ustalono  wysokość n.p.m. dla pomierzonych punktów. Na podstawie przyjętej metodyki mierzono drzewa znajdujące się w wyznaczonym transekcie oraz dodatkowo założono 6 tzw. powierzchni kołowych. Wstępne wyniki badań wskazują na wystąpienie istotnych różnic bonitacyjnych, co ma odzwierciedlenie we wskaźnikach produkcyjności drzewostanów w zależności od zajmowanej wysokości n.p.m.